تبخال ویروسی است که پوست، غشاهای مخاطی و اعصاب را آلوده می کند.
دو نوع اصلی ویروس تبخال (HSV) وجود دارد. تبخال نوع یک رایج ترین نوع است و معمولا باعث آلودگی صورت می شود و باعث تاول تبخالی یا وزیکول های تب می شود. تبخال نوع 2 شکلی از تبخال است که از طریق جنسی منتقل می شود و اندام تناسلی را آلوده میکند.هر چند هر دو نوع تبخال ممکن است چشم را آلوده کنند، نوع 1 با بیماری تبخال چشم ارتباط بیشتری دارد.
تبخال نوع 1 خیلی مسری است و بوسیله تماس پوستی با کسی که ویروس دارد منتقل می شود. تقریبا همه افراد (حدود 90% از جمعیت) در معرض تبخال نوع 1 قرار می گیرند- این اتفاق معمولا در کودکی رخ می دهد.
ویروس بعد از عفونت اصلی در دوره آرام یا غیرفعال قرار می گیرد و در سلول های عصبی پوست یا چشم زندگی می کند. گهگاه ویروس مجددا فعال می شود و باعث تاول های سرد یا وزیکول های جدیدی می شود. فعال شدن مجدد به چند دلیل از جمله موارد زیر رخ می دهد:
- استرس
- قرار گرفتن در معرض نور خورشید
- تب
- تروما به بدن (آسیب یا جراحی)
- قاعدگی
- برخی داروها
عفونت می تواند بوسیله لمس یک زخم فعال (تاول سرد یا وزیکول) منتقل شود و بعد به چشم برسد.
بیماری تبخال چشم چیست؟
وقتی که تبخال به چشم رسید معمولا پلک ها، ملتحمه (غشای مخاطی نازکی که درون پلک ها و بخش سفید چشم را می پوشاند) و قرنیه (پنجره شفاف جلوی چشم) را آلوده می کند.
علامتها و نشانه های عفونت عبارتند از:
- قرمزی چشم
- درد یا ناراحتی چشم
- اشک ریزش
- حساسیت به نور
- تحریک شدگی
- دید تار
این بیماری معمولا با عفونت در سطح قرنیه شروع می شود. چشم شما قرمز، دردناک و به نور حساس می شود. عفونت پس از گذشت مدتی به صورت عمیق تر وارد قرنیه می شود و باعث التهاب در داخل چشم و احتمالا ایجاد زخم دایمی در قرنیه می شود. گهگاه احتمال دارد که زخم های مزمن که گاهی اوقات درمان آنها مشکل است در قرنیه ایجاد شوند.
